Psihoanalitički pristup romanu "Dora i Minotaur" Slavenke Drakulić

U ovome diplomskom radu analizira se roman „Dora i Minotaur“ hrvatske književnice Slavenke Drakulić. Budući da se roman bavi ljubavnim odnosom Dore Maar i Pabla Picassa, u radu se taj odnos interpretira pomoću psihoanalitičke teorije kao temeljne teorijske podloge. Na početku rada donose se opće informacije o psihoanalizi, o povijesti njezina razvoja te o njezinim osnovnim postavkama. Daljnja analiza usmjerava se na strukturu ličnosti Pabla Picassa onako kako je prikazana u romanu, pri čemu se na temelju primjera iz romana dokazuje postavka da se radi o izrazito narcističkoj i kanibalističkoj ličnosti. Zatim se analizira struktura ličnosti Dore Maar (pri čemu je također riječ o Dori kao fikcionalnom konstruktu), a analiza se pritom posebno bavi promjenama koje Dora doživljava zbog veze s Picassom (gubitak identiteta, rasap ličnosti, psihoterapija kod dr. Lacana). U zaključnim razmatranjima dotiče se problem ženske podčinjenosti (koji je osobito izražen u njihovu odnosu) u okviru feminističke teorije, dok se u samom zaključku sažimaju temeljne postavke rada